Karabaş Otu, Karabaş Lavanta Çiçeği Yorumlar

KARABAŞ OTU, KARABAŞ LAVANTA ÇİÇEĞİ
Şifalı Bitkinin makalesi altında ilgili ürünlerde sergilenmektedir.

+ Karabaş Otu Bitkisinin Diğer İsimleri:

Karabaş, Karabaş Lavanta Çiçeği, Karabaş Lavandula..

+ Karabaş Otu Bitkisinin Faydaları & Tıbbi Etkileri:

Karabaş otu iştah açıcıdır. Böbrekleri temizler ve idrar söktürücüdür. Sindirimi kolaylaştırır. Balgam söktürücüdür. Ağrı kesici etkisi, yatıştırıcı ve uyarıcıdır. Ateşli hastalara iyi gelir. Kusma refleksini bastırır. Damar sertliğinde faydalıdır. Kalbi ve sinirleri kuvvetlendirir. Romatizma şikâyetlerini azaltır. Mide ve bağırsaklardaki gazı söktürür. Sara ve beyin hastalıklarında kullanılır. Karın şişliği ve migren ağrılarında faydalıdır. Stresle ilgili baş ağrılarında etkili bir iyileştiricidir. Uyuşukluğu giderir, zindelik verir. Egzama ve idrar yolu enfeksiyonlarında faydalıdır. Depresyonla ilgili aşırı sinirlilik durumunda yatıştırıcı olur. Kokusu vücuda kuvvet ve ferahlık verir. Ses telleri enfeksiyonları ve tansiyon düşürücü etkileri vardır. Kan dolaşımını düzenleyici, kan sulandırıcı ve damar genişletici özelliklere sahiptir. Mikrop öldürücü etkileri ile yaraların mikrop kapmasını önler ve iyileşmesini hızlandırır. Karabaş otu sigara bırakmak isteyenler için oldukça yardımcıdır. 5 gr. karabaş otu 1 su bardağı suda 3 dakika kaynatıldıktan sonra sıcakken süzülür. Sigara içme gereksinimi duyulduğunda bir yudum içilmesi sigaraya olan isteği önler. Kansere karşı koruyucudur. Beyin, pankreas, prostat, bağırsak ve meme kanserinde tümörün büyümesini engelleyici etkisi olduğu belirtiliyor. İçinde bulunan geraniol maddesi kansere karşı koruyucu ve de tümörü yok edici özellik taşımaktadır.
Karabaşotu beyin hastalıklarında etkilidir. Eski kitaplarda karabaşotu kafa süpürgesi olarak geçmektedir. Beyin damarları, kalp ve tüm vucut damarlarını açıcı etkileri vardır.

+ Karabaş Otu Bitkisinin Kullanım Şekli:

Karabaş Çiçeği bitkisinden bir su bardağı kaynamış sıcak su içersine bir tutam (5-6gr.) bitki katılır. Demlenmesi için 5-8 dakika beklenir, süzülür. Demlendikten sonra isteğe göre tatlandırmak için, Bal, Pekmez, Şeker ve limon katılabilir. Günde 3-4 defa bilhassa aç karına öğünlerden önce veya sonra birer su bardağı ılık olarak tüketilebilir.
Diğer tarifi ise: 40-50gr. kadar Karabaş otu 1,5-2lt. su içerisinde bir taşımlık demleme usulü ile demlenir, süzülür. Oluşan Karabaş otu çayı serin yerde muhafaza edilir. Günde 3 su bardağı bilhassa aç karına öğünlerden 30 dakika önce ılık olarak içilir.

+ Karabaş Otu Yağının Faydaları:

Karabaş otu yağı kalbi kuvvetlendirmede, damar sertliği oluşumu, kolesterol ve kandaki şeker miktarının düzenlenmesine etkili rol oynamaktadır. Stres ve gerginliğin azalmasına, uykusuzluk probleminin giderilmesine yardımcı olmaktadır.

+ Karabaş Otu Yağının Kullanımı:

Karabaş otu yağından 1 fincan ılık su içerisine veya kesme şeker üzerine 3-5 damla damlatılarak günde 3 defa bilhassa aç karına yenilir. Karabaş otu yağından haricen cilde gerektiği kadar sürülür.

+ Karabaş Otu Distile Suyunun faydaları:

Karabaş otu distile damıtma suyu ağrı kesici, antiseptik, yara iyileştirici, yatıştırıcı (sara ve astımda), balgam söktürücü, idrar yolları iltihapları iyileştirici, sinir sistemi ve kalp kuvvetlendirici gibi faydaları nedeni ile geniş kullanım alanı bulmuştur. Kalp damar açıcı, asabilik ve sinir bozukluklarında etkilidir. Kanserin ilerlemesini önler. Sinüzit ye migrende çok etkilidir.

+ Karabaş Otu Distile Suyunun Kullanım Şekli:

Karabaş otu distile damıtma suyu günde 2-3 defa birer fincan/çay bardağı (60-80ml.) tercihen aç karına ılık olarak içilir. Bitki suyu sade olarak içilebildiği gibi, isteğe göre tatlandırmak için bal, pekmez, şeker, limon karıştırılabilir. Veya bitki suyundan bir fincan/çay bardağı ölçü ile alınıp su bardağına konur üzerine su, meyve suyu, şerbet gibi herhangi birşey ile karıştırılarak tadı seyreltilebilir.

+ Karabaş Otu Bitkisinin Familyası, Tarihçesi ve Genel Bilgileri:

Karabaş otu Lamiales takımından, lamiaceae (Ballıbabagiller) familyası içinde bulunan lavandula cinsine bağlı, kışın yapraklarını dökmeyen 20 kadar çalımsı görünüşlü, çok yıllık bitki türünün ortak adı lavantadır. Bunlardan Lavandula angustifolia = L. vera = L. officinalis İngiliz lavantası, L. stoechas ise Karabaş lavantası olarak bilinir. Anayurdu Akdeniz havzası olan Lavandula cinsinden yaklaşık 500 metrede yetişen İngiliz lavanatsı doğal olarak Güney Fransa, Orta İtalya, Yugoslavya, İspanya ve Yunanistan’da yayılış gösterir. Ülkemizde ise Marmara, Ege ve Akdeniz bölgesinde L. stoechas (karabaş otu) ile L. cariensis doğal olarak yetişir. Lavanta, yarı çalımsı formda, sık dallı, herdemyeşil, çok yıllık bir bitkidir. İngiliz lavantası en çok 1 m. kadar boylanabilirken, Karabaş Otu ortalama 50 cmboyludur. Gövdesi dört köşe kesitli, yeşil renkli ve hoş kokuludur. Ancak, bitkinin ikinci yılında gövde odunsulaşır. Dallar üzerinde karşılıklı dizilmiş, çok kısa saplı, grimsi yeşil renkli, 2- 6 cm uzunlukta, hoş kokulu yapraklara sahiptir. Mayıs-Temmuz arasında açan gri-maviden menekşe rengine kadar değişen renkte ve çok hoş kokulu çiçekler, 15- 20 cm uzunluktaki çiçek sapının ucunda başak şeklinde toplanmıştır. Her bir başakta ortalama 5 çiçek kümesi ve her kümede ise 5-15 adet çiçek mevcuttur. Çiçek geliştikçe nektar salgılar. Bitkinin gövde, yaprak, sap ve çiçeklerine özel kokusunu veren, bunların üzerinde bulunan küçük, yıldızsı, salgı tüyleridir. Lavantanın sonbaharda olgunlaşan, koyu kahverengi –siyah renkli, ceviz şeklindeki küçük meyvelerinin her birinde, dörder adet fındıkçık şeklinde tohum yer alır.

+ Karabaş Otu Bitkisi İçindeki Maddeler:

Karabaş otu içerisinde; Saponinler, glikozit maddeler ve uçucu yağ taşımaktadır. Uçucu yağda kafur, bornol, cineol gibi kimyasal maddeler vardır.

+ Karabaş Otu Bitkisi Toplama, Kurutma:

Karabaş otu kurağa ve sıcağa oldukça dayanıklıdır. Toprak yönünden seçici olmamakla birlikte, kireç yönünden zengin, süzek ve pH’sı 5,8-8,3 olan kuru ve kalkerli topraklarda çok iyi yetişir. Aşırı nemli, taban suyu yüksek ve organik maddece zengin topraklarda uçucu yağ miktarı azalır. Lavanta bitkisi hem generatif, hem de vejetatif olarak (sonbaharda alınan gövde çeliklerinin köklendirilmesi veya ayırma ile) üretilebilmekle birlikte, tohum sayısı az ve çimlenme problemi olan türlerde, vejetatif üretim yöntemi tercih edilir. Tohumla üretimde, alana yetecek kadar fide üretebilmek için önce 3 gr/m2 olacak şekilde yastıklara tohum ekilir, daha sonra şaşırtılan fideler Nisan – Haziran aylarında tarlaya dikilir. Birinci yıl, kısa saplı, oldukça zayıf bitkiler oluşur. Çiçeklenme ikinci yıl başlar. Vejetatif üretimde ise köklendirilmiş sürgün veya köksüz çelikler erken ilkbaharda, türe veya çeşide göre belirlenmiş aralıklarla tarlaya dikilir. İlk yıl dikim sırasında, diğer yıllarda ise erken ilkbaharda gübreleme yapılır. Hasat zamanı, uçucu yağ verimi ve kalitesi yönünden çok önemlidir. Genellikle Temmuzun son haftasında hasat başlar, Ağustos sonuna kadar devam eder. Drog olarak kullanılan çiçekler, henüz tomurcuk halinde iken toplanmalıdır. Saplarıyla birlikte toplanan çiçekler, demet halinde bağlanıp, 35 0C’ı aşmayan sıcaklıktaki gölge bir yerde asılarak kurutulur. İyice kuruduktan sonra, çiçekler saptan ufalanarak ayrılır. Ürün kuru demet çiçek olarak hazırlanacaksa, sabah erken saatte kesilir ve gölge bir yerde kurutulur. Dökme çiçek olarak hazırlanacaksa gün içerisinde kesim yapılır. Uçucu yağı çıkartılacaksa sabah erken saatte kesim yapılır. Gölge bir yerde muhafaza edilerek yaş olarak veya soldurularak damıtma (distilasyon) yöntemiyle yağı çıkartılır.

(Kynk: Şifalı Bitkiler – Tarık Demira. – 2013)
Şifalı Bitkiler bilgilerinin kaynak gösterilsin veya gösterilmesin kopyalanması paylaşılması her türlü dağıtılması serbesttir.