Mayaotu, Şerbetçi Otu, Bira Çiçeği Yorumlar

BİRA ÇİÇEĞİ, ŞERBETÇİ OTU, MAYA OTU, ÖMER OTU, SARI SARMAŞIK, BİRA MAYASI
Şifalı Bitkinin makalesi altında ilgili ürünlerde sergilenmektedir.

+ Şerbetçi Otu Bitkisinin Diğer İsimleri:

Şerbetçi Otu, Maya Otu, Bira Çiçeği, Ömer Otu, Sarı Sarmaşık, Bira Mayası.

+ Şerbetçi Otu Bitkisinin Faydaları & Tıbbi Etkileri:

Sinir yorgunluğu, sinir ağrıları ve uykusuzluk gibi sorunlara karşı kullanımıyla bilinir. Sedatif etkisi 2 metil, 3 büten, 2 ol adlı maddeden kaynaklanır. Hafif bir yatıştırıcıdır, iştah açıcıdır.
Sindirimi kolaylaştırır. İdrar söktürücüdür. Bedeni güçlendirici toniktir. Bu etkileri sağlamak üzere, olgunlaşmamış çiçek kozalakçıkları yaz sonu ile sonbahar başında toplanıp gölgeli, havadar bir yerde özenle kurutulur. Böyle kurutulmuş çiçeklerden 1 tatlı kaşığının üzerine 1 bardak kaynar su dökülerek 10-15 dakika demlendirilip infüzyon hazırlanır. Bu infüzyondan günde bir bardak içilir. Şerbetçi otu, merkezi sinir sistemi üzerindeki yatıştırıcı etkisiyle aynı zamanda iyi bir uyku ilacı etkisi yapar. Bazı kişilerde şehveti yok edici (anafrodizyak) etki gösterir. Böyle durumlar için yukarıda verilen infüzyon tarifinden, yatmadan birkaç saat önce 1 bardak içilir. Uyu bozuklukları için şerbetçi otu çayı, gün boyunca 2-3 bardak içilebilir. ama yatmadan önce içilen 1 bardak sıcak çay da rahatlatıcıdır. Bu durumda, çaya 1-2 çay kaşığı kediotu tentürü eklendiğinde daha da etkili olur.

+ Şerbetçi Otu Bitkisinin Kullanım Şekli:

1 lt. Suda 50 gr. Kuru şerbetçi otu kaynatılıp günde 3 kez 1 er çay bardağı içilir. Toz olarak günde 2 gr. alınabilir. Kuru bitkiden uykusuzluktan şikâyet edenlere yastık yapılır. Şerbetçi otunun genellikle çiçekleri kullanılır. Ağustos ayında toplanan çiçekler havadar bir gölgelikte veya daha iyisi fırınlarda kısa sürede kurutulur. 2 seneden fazla saklanmamalıdır. Suyla kaynatılıp içilir. Bu çiçeklerden bir de lupilin denilen madde elde edilir. Bunun için kuru çiçekler dövülür, elenir ve yıkanıp tekrar kurutularak esmer sarı bir toz olan lupilin elde edilmiş olur. Toz halinde yutulur.

+ Şerbetçi Otu Bitkisinin Familyası, Tarihçesi ve Genel Bilgileri:

Kendirgiller familyasındandır. Anayurdu Kuzey Amerika ve Avrasya olan, belli mevsimde kısmen ölen ama çok yıllık olan tırmanıcı bitkidir. Bira endüstrisi için Avrupa’da geniş ölçüde tarımı yapılan bitki, ülkemizde aynı amaçla Bilecik ve Bursa yörelerinde üretilmekte, ayrıca Kuzey Anadolu’da kendi kendine doğada yetişen şerbetçiotu örnekleri seyrek de olsa görülmektedir. Yetişmesi için ılıman iklim ve zengin toprağa: sarılması için yüksek direk ve aralarına gerilmiş tellere gereksinen şerbetçiotu, 7,5 m ye kadar uzayabilir. Kırmızımsı yeşil renkli ince ve sert gövdesi, neyi bulursa ona sarılıp uzar: ama yaz sonunda yapraklarıyla birlikte ölür. Ertesi yıl aynı kökten yeni sürgünleri çıkar. Asmanınkileri andıran yaprakları uzun saplı, 3-5 parçalı, iri, karşılıklı dizili, kenarları dişli, normal yeşil renkli ve kalp biçiminde olur. Yaz sonunda açan kozalakçığa benzeyen sarımsı yeşil renkli dişi çiçek tomurcuklan olgunlaşınca irileşir ve kâğıdımsı bürgülere dönüşür. Bitkinin erkek çiçekleri ayrı bitkide açar. Şerbetçiotu bitkisi uçucu yağ, acı maddeler (humilon, lupulon), reçine, tanen ve mum içerir. Dişi çiçekleri strobili lupuli adlı bir maddeyi oluşturur. Bu madde en az 1200 yıldan beri bira yapımında kullanılmaktadır. Şerbetçiotunun genç sürgünleri bazı ülkelerde soyulup kuşkonmaz gibi pişirilerek yenir.

+ Şerbetçi Otu Bitkisi İçindeki Maddeler:

Uçucu yağ, reçin, lupulon, humulon, mum, acı maddeler, asitler, tanen, reçine bulunmaktadır.

+ Şerbetçi Otu Bitkisi Toplama, Kurutma:

Yaz sonunda toplanan çiçek kozaları kurutulup, depolanır.

(Kynk: Şifalı Bitkiler – Tarık Demira. – 2013)
Şifalı Bitkiler bilgilerinin kaynak gösterilsin veya gösterilmesin kopyalanması paylaşılması her türlü dağıtılması serbesttir.